Niedługo po zakończeniu wojny w nowo powstałym Liceum Ogólnokształcącym w Niepołomicach organizuje się harcerstwo. Powstaje X Drużyna Harcerzy im. Władysława Jagiełły, której siedzibą były stare austriackie koszary.

Drużynowi – Bogusław Duffek; przyboczni – Witold Duffek i Jan Wcisło; kronikarz – Kazimierz Urban; oboźny – Stefan Wójtowicz; zastępowi – Edward Wejkowski, Wiesław Maciejasz, Władysław Wójtowicz. Drużyna miała własny sztandar.

Powstała również XI Drużyna Harcerzy, której drużynowym został Jan Wcisło. Młodzież tej drużyny wywodziła się z Woli Batorskiej i Podłęża.

Zorganizowano obozy: stały na Olczy k. Zakopanego, szkoleniowy żeglarski oraz wędrowny, którego trasa prowadziła z Krakowa przez Kielce, Warszawę, Gdańsk, Gdynię, Sopot, Olsztyn, Poznań, Częstochowę do Krakowa.

 Drużyna Harcerek im. Emilii Plater

Drużyna Harcerek im. Emilii Plater w Niepołomicach powstała około 1947 roku. Drużyny harcerskie z Niepołomic należały do hufca Wieliczka. Drużynie żeńskiej przyznano numer 7.

Po kilku latach niepołomickie drużyny weszły w skład Hufca Bochnia, drużyna żeńska otrzymuje numer 45. Pierwszą drużynową w 1947 roku była Anna Duffek, następnie p. Bartowska i Alina Rogowska.

W latach 60. funkcje przybocznych pełniły Zofia Urbańska oraz Maria Ślusarczyk. W drużynie działało ok. 50 druhen podzielonych na 7–12 osobowe zastępy. Praca zastępów opierała się na drużynie, była ściśle związana ze szkołą, w której odbywały się pierwsze zbiórki.

W 45. DH im. Emilii Plater działały cztery zastępy, trzy z nich to: „Stokrotki”, „Gwiazdki” i „Wędrowniczki”. Każdy zastęp miał proporzec. Dokumentację drużyny stanowił zeszyt, w którym zapisywano ewidencję i zbiórki. Sprawności były zdobywane zespołowo. Druhny nie uczestniczyły w kursach szkoleniowych, nie zdobywały stopni harcerskich.

Obozy letnie organizowane przez hufiec Bochnia, w których uczestniczyły druhny z 45. DH: stałe – 1948 w Dobrej k. Limanowej w woj. opolskim, 1956 Świerczkowie w Nowej Białej k. Nowego Targu; wędrowne – Sudety, Beskid Wysoki.

W czasie roku szkolnego drużyna organizowała wycieczki, biegi, akcje „Niewidzialnej ręki”, sprzątanie terenu przy szkole. Zastępy zbierały makulaturę, butelki, a zarobione w ten sposób pieniądze były przeznaczane na wydatki drużyny.

Przed świętem Wszystkich Świętych druhny porządkowały groby żołnierzy i 1 listopada trzymały warty na Kozich Górkach. W czasie zimy zajmowano się dokarmianiem ptaków, organizowano zabawy karnawałowe dla młodszych dzieci.

Całą drużyną uroczyście obchodzono „Święto Wiosny” i tradycyjnie topiono marzannę w Wiśle. W październiku odbywało się „Święto Pieczonego Ziemniaka”, wybierano króla i królową ziemniaczaną, którzy panowali przez cały rok. Każda harcerka występująca w szeregi 45. DH otrzymywała na pierwszej zbiórce chustę i numery drużyny. 

Fragment sprawozdania ze zwiadu Harcerstwo żeńskie na terenie Niepołomic [w:] Niepołomice – miasto, w którymżyjemy, s. 12–13.

 W latach 1963–1973 funkcję drużynowej 45. Harcerskiej Drużyny im. Emilii Plater pełniła hm. Maria Kazek. Drużyna Liczyła ok. 40 harcerek i harcerzy. Prowadziła działalność programową. Organizowała akcje pomocy samotnym i chorym (zbieranie żywności na święta), opiekowała się pomnikiem na Kozich Górkach. Uczestniczyła w obozach hufca bocheńskiego na Pieniążkowicach k. Nowego Targu i Szczawie k. Limanowej. Jako jedna z trzech drużyn byłego hufca bocheńskiego zdobyła Medal Tysiąclecia Państwa Polskiego. 

VII Drużyna Harcerek im. Narcyzy Żmichowskiej

Drużyna powstała w Liceum Ogólnokształcącym w Niepołomicach, liczyła około 30 harcerek. Opiekunką i drużynową była nauczycielka matematyki AleksandraRogowska.

1958
udział w obozie zorganizowanym w Żegocinie przez hufiec bocheński,
3-dniowy rajd w Tatry,
1-dniowa wycieczka do Ojcowa.

1959
W dniach 21–23 czerwca w Nowej Hucie drużyna uczestniczyła w zlocie z okazji 10-lecia harcerstwa.1–14.07 odbył się obóz wędrowny: Góry Świętokrzyskie–Lublin–Warszawa. Obóz stały w Lubnianach k. Opola. opracowała Krystyna Pilch (Starowicz)

1963–1969 Drużynowe: 1963–1967 pwd. Maria Stilger (Sondel), 1967–1968 Lucyna Greczyńska, 1968–1969 Maria Pater.
Drużyna uczestniczyła w obozie hufca bocheńskiego w Szczawie k. Limanowej w sierpniu 1966 roku.

opracowała Maria Sondel

1970–1977
Drużyna Żeglarska im. Mariusza Zaruskiego przy Liceum Ogólnokształcącym w Niepołomicach powstała w 1970 roku. Założycielem drużyny był phm. Andrzej Pikulski. Po zimowym szkoleniu teoretycznym w lipcu 1971 roku odbył się obóz żeglarski na Mazurach, n.j. Ryńskim. Komendant – Andrzej Pikulski, instruktorzy:Karol Sznajder (ratownik), Stanisław Szczepański (ratownik), Jerzy Piekło (oboźny), oraz Barbara Oziębło (lekarz).

Drużynowym w latach 1970–1973 był Tadeusz Ślusarczyk. Oprócz zdobywania sprawności harcerskich odbywało się praktyczne szkolenie żeglarskie, które miało na celu przygotowanie uczestników obozu do egzaminu na stopnie żeglarskie (żeglarza i sternika jachtowego).

 W 1972 roku odbył się ponownie obóz żeglarski.

W następnych latach drużyna przerwała swoją działalność, którą wznowił Andrzej Marcińczyk.
W okresach zimowych prowadziliśmy jako drużyna zajęcia teoretyczne, w okresie wiosenno-letnim zajęcia praktyczne w ośrodku szkoleniowym zaś w Znamierowicach n.j. Rożnowskim.

 W 1977 r. zorganizowaliśmy wędrowny obóz żeglarski po jeziorach mazurskich. W ciągu dwóch tygodni lipca przepłynęliśmy na trzech łodziach typu „Q” całą trasę Wielkich Jezior Mazurskich. Komendant – Wojciech Wimmer, instruktorzy: Czesław Klima, Andrzej Jeleń, kwatermistrz: Andrzej Marcińczyk.

opracował Wojciech Wimmer